MET INGANG VAN HEDEN IS DE PRAKTIJK VOOR NIEUWE ZOEKERS OPGEHEVEN

Maar hiervoor is de praktijk bedoeld geweest...

Als je voor een moeilijke keuze staat of een echt belangrijke vraag hebt, dan doet dat een beroep op zelfkennis en wijsheid. Maar wie ben je dan? En wat wil je eigenlijk echt? En wat is wijs om te doen? Om te denken? Wat is voor jou mogelijk en haalbaar, nu, hier?

In mijn praktijk ga ik daar met je naar op zoek. Ik volg de sporen die jij uitzet, maar laat je in richtingen kijken die je misschien niet gewend bent. Dan zie je opeens andere sporen die je kunt gaan.

Misschien is er meer aan de hand, misschien gaat het echt niet goed met je. Misschien kun je bij mij op zoek gaan naar een leefbaarder leven.

Ik geloof niet in diagnoses, wel in ongelukkig zijn en in overlevingsstrategieën die niet meer goed of zelfs tegenwerken. Wie als kind getraumatiseerd is, heeft strategieën ontwikkeld om het hoofd boven water te houden. Maar wat vroeger werkte, werkt helaas niet meer als we volwassen zijn en het leven andere eisen aan ons stelt.

Ter aanvulling en verfijning van mijn filosofische praktijk gebruik ik de NARM methode. NARM is een methode om nadelige gevolgen van vroegkinderlijke en complexe traumatisering op natuurlijke wijze te laten helen.

Cliënt en therapeut doen samen onderzoek naar wat een concrete verandering in de weg staat: gelijkwaardig, niet resultaatgericht en werkend met en in het heden. Door de wijze van relationele begeleiding en ondersteuning komen lichaam en geest, hoofd en hart, zenuwstelsel en ziel aan bod in een langzaam en aandachtig tempo. Meer of minder levensontwrichtende ontwikkelingstrauma's kunnen door deze samenwerking en ondersteun(en)de vertraging in een ander licht komen te staan. Juist de vertraging heeft belichaamde inzichten en algehele integratie tot gevolg. Dat op zich weer leidt tot verschuivingen in werking en beleving van onze levenskracht en autonomie, onze behoeften en ons vertrouwen, onze liefde en seksualiteit.

Verbinding, contact maken, is het sleutelwoord: vrij zijn tot contact met ons zelf en vrij tot (intiemer) contact met anderen. Cliënt en therapeut, een zoeker en ik, werken samen met de grootste kracht waarmee wij mensen, en alle andere levende wezens, zijn uitgerust: de levenskracht zélf. Dit is de neiging van iets om te blijven bestaan en haar potentie te verwerkelijken. Spinoza noemde deze kracht met het Latijnse woord 'conatus', maar Aristoteles sprak over 'dynamis' - waar wij het begrip dynamiek aan overgehouden hebben. Het is de kracht die ons drijft om te worden wie we ten volle kunnen zijn.